Zafascynowany od lat tym filmem nigdy nie zastanawiałem się nad tym czy ma jakieś wady. Gdy sobie nad nimi pomyślę to nie widzę kompletnie żadnych i nie wiem co mnie powstrzymuje od wystawienia 10/10. Może brakuje jakiegoś pierwiastka geniuszu? Może film "o garstce mężczyzn na morzu" to za mało? Może zabrakło głębi psychologicznej? Tylko o czym więcej u licha miałby być film o marynarzach i o czym mieliby ci marynarze rozprawiać? O kondycji człowieczeństwa w dobie wojny z Napoleonem? O wyalienowaniu jednostki? Absurd. To tylko garstka umęczonych podróżą prostych facetów i dwa okręty pośród bezkresu oceanu. Liczy się tylko przyjaźń, choć zakłócana jest przez konieczność przetrwania i przygoda, choć zakłócana jest przez służbę. O tym jest ten doskonały film i o niczym więcej być nie może. Tak jak powiedział komandor Jack Aubrey: "Tu na końcu świata okręt jest naszym domem...". Zatem okręt to ich dom, a marynarze to rodzina. Z kolei przyjaźń, przetrwanie, przygoda i służba to ich życie. Jeden z tych aspektów jest trudno osiągalny dla szczurów lądowych i przeciętnych zjadaczy chleba: PRZYGODA. Dlatego tak wspaniała jest puenta filmu, gdy Russel Crowe i Paul Bettany w takt wesołej melodii żeglują ku swojemu przeznaczeniu gdzieś za horyzontem. Czy będzie to ciężka służba, czy lekka przygoda, nie wiadomo. Taki los.

Fajnie, że czujesz ten film. Dzięki temu napisałaś to co napisałaś i dzięki temu chyba podwyższę ocenę na 10/10, a co mi tam ;)